NUORO – Cinque anni fa, il 4 maggio 2020, la città perdeva una figura di spicco: Nicola Porcu, cittadino esemplare, memoria storica e appassionato custode dell’anima più autentica della città. A distanza di un lustro da quella luminosa giornata di maggio, la sua mancanza si fa ancora sentire, lasciando un vuoto nel tessuto civico e culturale nuorese. Appassionato cultore di poesia in limba; nella ricorrenza dei cinque anni dalla sua morte i poeti nuoresi: Giovanni Piga, Salvatore Porcu, Fabrizio Gungui, Peppe Montesu e Rosario Porcu-Daga, lo ricordano con appassionati versi poetici.
S’anima tua est che respiru in bolu…
A sa memòria galana de Nicola Porcu, di Jubanne Piga
Umile e mudu ti nche ses andau
chene pesare prughere e ne sonu
come custumabas coro bonu
in su tempus chi inoche ses istau.
Ma tue non s’es mortu, ca sa morte
gramuzat ebbia sa carena
ponende accabbu a sa bida terrena
chi de s’umanu esister est sa sorte.
S’anima tua est che respiru in bolu
in su pessare ‘e s’umanu sentire
de chie t’at connottu e at sichire
a intender de tene su cossolu.
Chi non ses mortu lu narat su bentu
lu murmuta serenas sas funtanas
de s’Ortobene e notas solianas
sos puzones isparghen de assentu.
Nois t’amus in mente. Non s’est mortu
ca in su sole arbesches cada die
dande bonos esèmpios a chie
andat in su caminu a filu tortu.
No.Tue non ses mortu: a risu in laras
lu nuntzian sas arbèschias de oro
istrinande cufortu a donzi coro
e lampizos de gosu ‘e dies craras.
Nico’, gràssias mannas ti torramus
pro sos balores artos ch’as dassau
a Nùgoro chi as semper istimau
che fizu sàpiu. Oje t’ammentamus
che anticu profeta e ti pessamus
in chelu tessende ater’istoria
in sa dilica tela ‘e sa mimòria
chi unu cras pintada l’acatamus.
Nicola, di Sarborinu, Nùgoro 29-04-2025
Non bastat’ unu libru a ti cantare
ca ses tue infinida poesia
operas bellas n’has fatt’unu mare
peri a sa muda chene cunpanzia
In su misteru mi faches pessare
chi sichis in’ eternu cussa ghia
che pitzinnu sichinde a sonniare
innos de pache cantos d’allegria
Però non curras fache tottu in aju
in sos zardinos tuos fiorios
chin alas lepias de anzelu bola
E pusticras a prima die ‘ maiu
de pache e armonia e bene rios
su coro galu iffundenos Nicola!
Sonetos pro Nicola Porcu
bardianu de sos ammentos, di Peppe Montesu
D’ammentos mesu seculu as serradu
chin istampadas visura de coro
tue umile fizu de Nugoro
su chi podias as fotografadu
Chene pedire nudda tantu as dadu
e l’as mantesu che mannu tesoro
importu li as dadu chin decoro
l’as da s’olvidu protetu e salvadu
Prontu fis a s’azzudu e a s’impignu
funtana de amore fis e riu
fis lieru de modos che carignu
Ti siat cussu cantu unu ninniu
una tinnura, un’ammentu, unu signu
pro totus chi as fatu senne biu
Umbras e lughe, caminos lassados
che bardianu nobile t’an bidu,
immortalenne su tempus fughidu
de sinzos chin Nugoro sun passados
Tue visura los as eternados
e mai che sun rutos in olvidu
che vestale as protetu e as gullidu
e pro nudda a Nugoro los as dados
De pitzinnos sorrisos e piantos
dae su tempus fatu l’as reparu
e donu ne as fatu a totu cantos
Chin umiltade lis as dadu imbaru
chenza chircare onores o bantos
los as torrados a chie t’it caru.
A Nicola, di Fabrizio Gungui “Zudeu”, 28-02-2025
Narami, oh tue Nicola fizu caru,
chi prus non ses torrau a m’abbisitare
atteros montes, fortzis, hasa tzappau in reparu
o amenos zassos de bardare e tentare?
Dae cando in custu Monte mancas tue
padentes e arbores parene prus nudos
prus cupas e ingrisias paren’ sas nues
funtanas e rizolos paren’ mudos.
M’intendo solu e tristu dego puru
e nudos paren’ eliches e ozzastros,
fizu meu istimadu e premurosu
chi batias sole ube fit iscuru
e prus lucore in chelu a nues e astros
narami in ube pasches generosu.
(rispondet Nicola)
Pro ite mi dimandas, oh Babbu amadu?
Bois solu ischies in ube pasco como:
in birdes prados ch’azes semenau
dandemi noba bida e noba domo.
A s’Ortobene nostru anima e coro,
happo donau talentu e passione
pr’onorare Bois e Mama Nugoro
chin affettu e rara devossione.
Bois solu ischies, Babbu Redentore
ite dolore cando cuddas framas
punghian’ costazu, ruche, chelu e mare.
Happo gherrau, gherrande chin ardore
che bardianu de Deus de bonas tramas
sos zassos ch’in eternu happo a bardare.
Ammentande Nicola Porcu de Corte ‘e susu, di Rosario Porcu Daga
Zertos istaban zarrande, kene sentores
atteros, barrosos mustraban sos lucores.
Nicola fit umile, sempes fakende
in buteca, d’isport a tottus attendende;
Non bi fin macchinas ma bici, trattores.
zente pacu judu, pia, traballadores
sas dies colaban lentas, a pena, sudorende.
issu aconzabat tottu et l’ istaban kirkende
Colaban ora, ca mai restabas solu
iskiata de tottu, bundante bena
kin donz’unu in brullas, nd’aiat dolu
A tempus perdiu sas foto fin sa cadena
da k’in sa vespa issiat lestru a bolu
ma … de cussos tempos kie s’ammentat appena!
LEGGI ANCHE:
A cinque anni dalla scomparsa Nuoro ricorda Nicola Porcu con nostalgia e riconoscenza
