Dagli amministratori della Corona de Logu agli studenti un buon augurio in sardo per il primo giorno di scuola

Questa è la lettera inviata agli studenti sardi in occasione dell’avvio del nuovo anno scolastico da parte degli amministratori della Corona de Logu. Alla difficoltà della convivenza con l’epidemia da covid-19, anche quest’anno si aggiungono i problemi cronici della scuola sarda – privata dell’insegnamento della storia, della cultura e della lingua della Sardegna – che rischiano di finire nel dimenticatoio senza un intervento determinato da parte della politica isolana.

Pitzinnas istimadas e pitzinnos istimados, pitzocas istimadas e pitzocos istimados, su chi cumintzat oe est, pro seguru, s’annu iscolàsticu prus istranu de sa vida bostra comente istudiantes e de sa nostra comente amministradores. Oe, difatis, non si faeddat de libros, de matèrias, de letziones, de maistros o de professores: si chistionat de comente si diat pòdere istransire una maladia. Non nos fiat capitadu mai e tocat chi nos adatemus a sa novidade.

Una cosa bos podimus assegurare: nois sìndigos, assessores e consigeris amus fatu totu su chi podìamus pro bos agiuare. Amus faeddadu cun sos dirigentes iscolàsticos, amus cuntribuidu a cuncordare a nou sas àulas, amus pensadu a sa mensa e a su trasportu dae domo a iscola.

Isperamus e bos auguramus chi andet totu bene. Semus seguros chi fintzas custu at a èssere un’annu iscolàsticu cun amighèntzias noas, esperièntzias bonas, tocheddos de coro e satisfatziones, connoschèntzias noas in totu sas matèrias chi ais a praticare in classe e in sos libros. Pro custu isperamus chi sos maistros e sos professores bostros bos content s’istòria de sa Sardigna e de su pòpulu suo, sa cultura nostra, e chi sos meses imbenientes cumintzedas una cosa noa: chistionade in sardu intre bois e cun sos professores, in classe. Pedide custa cosa, si non càpitat: est unu deretu bostru.

Est unu momentu ditzosu. B’at oriolu, est craru, ma a imbènnere sos cumpàngios est semper bellu. Semus seguros chi a s’acabbu de custu annu amus a èssere prus ricos totus. Bois, mescamente, ais a èssere prus mannos e ais a megiorare: ais a crèschere. Pro praghere, agiuade a nois a crèschere, a sos mannos.

Bonas uras!

Bona iscola!

Share
Published by
Sonia