Uno scorcio di Tonara (foto S.Novellu)
TONARA – In mesu a una sotziedade chi in parte at perdiu su custùmene e su gustu de faeddare in sardu, v’at una notissia chi in carchi modu dat cuntentesa, nessi unu pacu, si non cussolat propriu. In sa bidda de Tonara – comuna afurriu a duamitza abitantes in sos pedes de su Gennargentu – sa limba sarda venit issegna die pro die in sas iscolas elementares, a sa matessi manera de s’italianu, de sa matematica, de s’inglesu.
E custu grassias puru a sa possibbilidade da dae sa Regione, cun s’ischerta de s’assessorau de sa Curtura e Pubblica istrutzione de garantire su sustenniu a sas iscolas minores de s’isola (elementares e asilos) chi ponent sa limba sarda a daintro de sos programmas de istudiu. S’impignu non est de como, ma est comintzau una bindighina de annos achet, pro detzisione de sos diritzentes de s’istituto, mutiu comprensivo, tonaresu e de sos mastros. Paris ant atu s’ischerta de refortzare sa preparassione de sos pitzinnos cun s’imparu de su sardu: de sa manera de lu faeddare, ma puru s’istudiu de sa grammatica, chi est rica e de valore, si si cussiverat chi su sardu est una limba de sa zenia mutia neolatina, ca at sa radichina in sos faeddos e in sas regulas de iscritura imbentas dae sos romanos anticos e difusos in totu sas terras posta in suta de su podere issoro, cumpresa sa Sardigna.
Sa notissia dae Tonara l’at dà oje sa zornalista Daniela Melis, in d’unu de sos zornales sardos presentes in internet, contande propriu s’atividade de su presente, sos comintzos e sos prozetos pro su tempus benidore. Tonara cun s’issegnamentu in s’iscola daet valore a cussa tradissione e abivat s’irvetu chi sa limba sarda potzada àere unu cras, sighire a essere imprea e antzis difusa, proprio grassias a sa volontade de sos pitzinnos e de chie lo sighit die pro die in s’iscola.
Francesco Pirisi